POLITYKA OCHRONY DZIECI PRZED KRZYWDZENIEM PRZEZ DOROSŁYCH I ZAPEWNIENIA IM
BEZPIECZEŃSTWA W PRACOWNI CERAMICZNEJ MELERART PROWADZONEJ PRZEZ KAROLINĘ MELER


Preambuła
Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez prowadzą zajęcia jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Trraktuję dziecko z szacunkiem oraz uwzględniam jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Realizując te cele, działam w ramach obowiązującego prawa i zgodnie z przepisami wewnętrznymi oraz swoimi kompetencjami.


Rozdział I Objaśnienie terminów § 1
Prowadzącą warsztaty jest każda osoba zatrudniona w pracowni na podstawie stosunku pracy, umowy cywilnoprawnej odpłatnej bądź nieodpłatnej lub umowy o współpracy w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, a także wykonująca działalność na rzecz szkoły, np. praktykant, wolontariusz, również jeśli jest rodzicem lub opiekunem prawnym dziecka.
Dziecko to każda osoba, która nie ukończyła 18. roku życia i bierze udział w zajęciach oraz aktywnościach organizowanych przez szkołę.
Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego przedstawiciel ustawowy (rodzic, opiekun prawny) lub inna osoba uprawniona do reprezentacji na podstawie przepisów szczególnych albo orzeczenia sądu (w tym rodzina zastępcza).
Inna osoba to osoba niebędąca ani pracownikiem szkoły, ani opiekunem dziecka. 5.
Wyrażenie zgody przez opiekuna dziecka rozumie się jako zgodę co najmniej jednego z opiekunów. W przypadku braku porozumienia między opiekunami dziecka należy poinformować ich o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd.
Krzywdzenie dziecka to każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony. Oprócz tego krzywdzeniem jest zaniedbanie (zamierzone lub niezamierzone), działanie lub zaniechanie, a także każdy jego rezultat, skutkujący naruszeniem: praw, swobody, dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju. Krzywdzeniem jest:
Przemoc fizyczna — celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.
Przemoc emocjonalna — powtarzające się poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie dziecka, wciąganie dziecka w konflikt osób dorosłych, manipulowanie nim, brak odpowiedniego wsparcia, uwagi i miłości, stawianie dziecku wymagań i oczekiwań, którym nie jest ono w stanie sprostać.
Przemoc seksualna — angażowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą. Wykorzystywanie seksualne odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz zachowania bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm).
Zaniedbywanie — niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych i emocjonalnych dziecka przez rodzica lub opiekuna prawnego, niezapewnienie mu bezpieczeństwa, odpowiedniego jedzenia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa, brak nadzoru w czasie wolnym oraz odpowiedniej opieki podczas wypełniania obowiązku szkolnego.
Osoba odpowiedzialna za politykę ochrony dzieci to prowadząca warsztaty, sprawująca nadzór nad prawidłowym stosowaniem w pracowni standardów ochrony dzieci oraz ich aktualnością.
Zespół interdyscyplinarny to zespół powoływany przez władze samorządowe (wójta, burmistrza albo prezydenta miasta) w ramach realizowania przedsięwzięć na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W skład zespołu wchodzą przedstawiciele jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, policji, oświaty, ochrony zdrowia oraz organizacji pozarządowych. W skład zespołu interdyscyplinarnego wchodzą także kuratorzy sądowi. Mogą w nim ponadto uczestniczyć prokuratorzy oraz przedstawiciele podmiotów innych niż wymienione.
Zespół interwencyjny to zespół powołany przez dyrektora szkoły w skomplikowanych przypadkach. W skład zespołu wchodzą: osoby odpowiedzialne za Politykę Ochrony Dzieci, pedagog, nauczyciele uczący dziecko, dyrektor, pracownicy mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka.
Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka, w tym jego imię, nazwisko i wizerunek.

Rozdział II
Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci
§ 1

1. Pracownia podejmuje działania zapobiegające krzywdzeniu dzieci poprzez:
ustanowienie zasad reagowania na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia,
ustanowienie zasad bezpiecznej rekrutacji pracowników,
zapewnienie odpowiedniego przygotowania pracowników poprzez szkolenia,
ustalenie zakresów odpowiedzialności pracowników,
ustalenie zasad bezpiecznych relacji między pracownikami a dziećmi oraz między samymi dziećmi.
Pracownicy posiadają odpowiednią wiedzę na temat czynników ryzyka i symptomów krzywdzenia dzieci, zaś w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na ich występowanie.
W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka pracownik podejmuje rozmowę z opiekunami dziecka, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia, motywując ich do szukania pomocy w innych instytucjach działających na rzecz dzieci. 4. Pracownicy uważnie obserwują sytuację i dobrostan dziecka.

§ 2

Przed zatrudnieniem danej osoby w pracowni lub nawiązaniem współpracy w innej formie i powierzeniem jej obowiązków/działań polegających na pracy z dzieckiem należy ustalić kwalifikacje tej osoby, ustalić, czy posiada kompetencje do pracy z dzieckiem w zakresie podejmowanych działań oraz wykluczyć ryzyko wystąpienia z jej strony zagrożenia dla dobra dzieci i zagrożenia ich bezpieczeństwa.
Przed nawiązaniem współpracy z osobą, która będzie pracowała z dziećmi, pracownia ma obowiązek sprawdzić, czy osoba ta figuruje w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (Rejestr z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze).
Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, posiadająca obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska, ponadto przedkłada pracodawcy informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi.
W przypadku, gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, o której mowa w punkcie poprzedzającym, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, osoba, do której odnosi się pkt. 1 niniejszego paragrafu, składa pracodawcy oświadczenie o tym fakcie oraz że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
Oświadczenie, o którym mowa w punkcie poprzedzającym, składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest zobowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

Rozdział III

Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

§ 1

W przypadku zaobserwowania przez prowadzącą warsztaty, opiekuna lub inną osobę, że dziecko jest krzywdzone, osoba ta ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji właścicielowi lub osobom odpowiedzialnym za Politykę Ochrony Dzieci.
§ 2

Prowadząca warsztaty wzywa opiekunów dziecka, które podejrzewa o bycie krzywdzonym, i informuje ich o tym podejrzeniu.






Rozdział IV Zasady ochrony danych osobowych dziecka § 1


Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w ustawie z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.
Prowadząca ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
Zasady przetwarzania danych oraz zasady udostępniania danych osobowych dziecka są określone w odrębnych przepisach. Udostępnianie tych danych jest możliwe wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym.
Prowadząca jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka i udostępniania ich w ramach zespołu interdyscyplinarnego powołanego w trybie ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
§ 2

Prowadząca może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub edukacyjnych wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka oraz w sposób uniemożliwiający identyfikację dziecka.
§ 3

Prowadząca nie udostępnia przedstawicielom mediów informacji o dziecku ani o jego opiekunie.
Prowadząca, w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może skontaktować się z opiekunem dziecka i zapytać go o zgodę na podanie jego danych kontaktowych przedstawicielom mediów. W przypadku wyrażenia zgody, podaje przedstawicielowi mediów dane kontaktowe do opiekuna dziecka.
Prowadząca nie wypowiada się w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekuna. Zakaz ten dotyczy także sytuacji, kiedy jest przeświadczony, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana.
Prowadząca , w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może się wypowiedzieć w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka – po wyrażeniu pisemnej zgody przez opiekuna dziecka.
§ 4
W celu realizacji materiału medialnego można udostępnić mediom wybrane pomieszczenia w pracowni. Decyzję w sprawie udostępnienia pomieszczenia podejmuje właściciel.
Właściciel podejmując decyzję, o której mowa w punkcie poprzedzającym, poleca przygotować wybrane pomieszczenie w celu realizacji materiału medialnego w taki sposób, by uniemożliwić filmowanie przebywających na terenie pracownidzieci.

Rozdział V Zasady ochrony wizerunku dziecka § 1

Pracownia, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.

§ 2

Pracownikowi instytucji nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie) na terenie instytucji bez pisemnej zgody opiekuna dziecka.
W celu uzyskania zgody opiekuna dziecka na utrwalanie wizerunku dziecka pracownik może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka bez wiedzy i zgody tego opiekuna.
Wszystkie osoby niebędące pracownikami , a utrwalające wizerunek dzieci na nośnikach, zobowiązane są do niewykorzystywania ich w celach niezgodnych z prawem.

§ 3

Upublicznienie przez pracownika placówki wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.
Pisemna zgoda powinna zawierać informacje, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany.



Rozdział VI Kodeks postępowania z dzieckiem
§1

1. Personel placówki:
szanuje godność dziecka jako osoby; akceptuje je, uznaje jego prawa, rozwija samodzielność myślenia i refleksyjność oraz pozwala mu wyrażać własne poglądy,
pamięta, że pierwszymi i głównymi wychowawcami dzieci są rodzice lub opiekunowie prawni, szanuje prawa dziecka oraz wspomaga w procesie wychowania,
traktuje indywidualnie każde dziecko, starając się rozumieć jego potrzeby i wspomagając jego możliwości,
poprzez działania pedagogiczne i własną postawę wspomaga ucznia w procesie integralnego rozwoju i doskonalenia oraz czyni go współuczestnikiem i współtwórcą tego procesu,
wychowuje ucznia w duchu odpowiedzialności za własne czyny i ponoszenia konsekwencji dokonanych wyborów,
uczy zasad kultury osobistej oraz wpływa na kształtowanie postaw prorodzinnych ucznia,
wychowuje swoich uczniów w duchu współdziałania i współżycia w grupie, ucząc jednocześnie poszanowania zasad szlachetnego współzawodnictwa.
Stosunek pracowników do ucznia cechuje: życzliwość, wyrozumiałość i cierpliwość, a jednocześnie stanowczość i konsekwencja w stosowaniu ustalonych kryteriów wymagań.
Pracowników obowiązuje obiektywizm, sprawiedliwość, bezinteresowność i szacunek w traktowaniu i ocenie każdego ucznia bez względu na okoliczności.

Rozdział VII Zasady dostępu dzieci do Internetu §1


W placówce dzieci nie mają samodzielnego dostępu do komputerów z Internetem.
Dostęp do komputerów z Internetem na terenie placówki możliwy jest tylko pod ścisłym nadzorem nauczyciela.
Materiały pobierane przez nauczyciela z Internetu do zajęć dydaktycznych są przez niego sprawdzane i kontrolowane.

Rozdział VIII Monitoring stosowania Polityki
§1

Właściciel pracowni jest odpowiedzialny za Politykę ochrony dzieci w szkole.
Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz proponowanie zmian w Polityce.
Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, przeprowadza wśród pracowników szkoły, raz w roku szkolnym, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki.
W ankiecie pracownicy mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać naruszenia Polityki .
Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników placówki ankiet, sporządza na podstawie wypełnionych ankiet raport z monitoringu.
Właściciel wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom szkoły nowe brzmienie Polityki.
Rozdział IX Postanowienia końcowe
§1

Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia, tj. 15.08.2024.
Ogłoszenie Polityki następuje w sposób dostępny dla wszystkich pracowników, pracownicy jej znajomość potwierdzają podpisem.
Polityka jest dostępna każdemu opiekunowi poprzez stronę internetową pracowni.
KARTA INTERWENCJI



Imię i nazwisko dziecka

Przyczyna interwencji

Osoba zawiadamiająca o podejrzeniu krzywdzenia dziecka

Opis podjętych działań
Data
Działanie






Spotkania z opiekunami dziecka
Data
Opis działania






Forma podjętej interwencji
zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa
wniosek o wgląd w sytuację dziecka/rodziny o inny rodzaj interwencji. Jaki?
………………………………………………………………………
……………..
………………………………………………………………………
……………..
Dane dotyczące interwencji (nazwa organu, do którego zgłoszono interwencję); data interwencji

Wyniki interwencji: działania organów wymiaru
sprawiedliwości, jeśli szkoła uzyskała informacje o wynikach działania placówki/działania
rodziców
Data
Działanie